Henri Van Daele overleden
Geplaatst op woensdag 22 december 2010 om 16:24 door T. Horvàth
Na een slopende ziekte is Henri Van Daele op 64-jarige leeftijd overleden.
De auteur zag het levenslicht in 1946 in het Oost-Vlaamse Zele. Reeds op 16-jarige leeftijd debuteerde hij in de reeks Vlaamse Filmpjes. Daarnaast begon hij al vlug met het neerpennen van cursiefjes die in tal van Vlaamse en Nederlandse periodieke publicaties verschenen. Uiteindelijk schreef hij een oeuvre van meer dan 150 titels bijeen, in een waaier aan verschillende genres.
Hij publiceerde kinder- en jeugdboeken, gaande van fantasieverhalen, voorleesboeken, eerste lezertjes, historische jeugdromans, talrijke bewerkingen van sprookjes en hertalingen van klassiekers. Ook bracht hij boeken uit voor een volwassen doelpubliek, waarin hij onder meer zijn jeugdherinneringen vormgaf, over de Belgische dynastie berichtte, en zelfs over onderwerpen in de culinaire sfeer schreef. In zijn lange loopbaan werd hij meermaals bekroond. Zo werd hij onder meer bedacht met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Jeugdliteratuur (1983) en de Boekenwelp (1995, 2003 en 2004). Zijn werk werd vertaald in het Duits, Frans, Engels, Deens, Noors, Spaans en Estlands. In 2007 ontving hij het ereteken 'Ridder in de Kroonorde'.
Een aantal hoogtepunten uit zijn oeuvre zijn onder meer Pitjemoer (1979); de bewerkte hertalingen van klassiekers zoals Tijl Uilenspiegel (2008) en Reinaart de vos (2006); Woestepet (2002), een jeugdroman over oorlog en verzet en zijn bundel met bewerkte sprookjes En ze leefden nog lang en gelukkig (2004). Meermaals blikte hij terug op zijn jeugd en afkomst zoals in Het huis aan de Bargiekaai (2005) en het recente Het verhaal van mijn vader (2008).
Klik hier voor een volledig overzicht van het werk van Henri van Daele in de bib.
Een citaat: ‘Ik schrijf niet over wat is, maar over hoe het zou moeten zijn. Niet over wat bestaat, maar hoe ik het me voorstel. Al m’n leven lopen de twee door elkaar, wat zeer verwarrend is. Nu kan ik ze voor het eerst scheiden. De werkelijkheid moet onder ogen gezien worden. Maar al schrijvend kun je ongestraft dromen, verlangen, liegen. En niemand zegt dat je verandering van lucht nodig hebt, iedereen vindt het prachtig en grappig.’ (bron)
In dit korte videofragment stellen Henri Van Daele en Klaas Verplancke op de boekenbeurs van 2008 hun herwerking van Tijl Uilenspiegel en Reinaart de vos voor.
De auteur zag het levenslicht in 1946 in het Oost-Vlaamse Zele. Reeds op 16-jarige leeftijd debuteerde hij in de reeks Vlaamse Filmpjes. Daarnaast begon hij al vlug met het neerpennen van cursiefjes die in tal van Vlaamse en Nederlandse periodieke publicaties verschenen. Uiteindelijk schreef hij een oeuvre van meer dan 150 titels bijeen, in een waaier aan verschillende genres.
Hij publiceerde kinder- en jeugdboeken, gaande van fantasieverhalen, voorleesboeken, eerste lezertjes, historische jeugdromans, talrijke bewerkingen van sprookjes en hertalingen van klassiekers. Ook bracht hij boeken uit voor een volwassen doelpubliek, waarin hij onder meer zijn jeugdherinneringen vormgaf, over de Belgische dynastie berichtte, en zelfs over onderwerpen in de culinaire sfeer schreef. In zijn lange loopbaan werd hij meermaals bekroond. Zo werd hij onder meer bedacht met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Jeugdliteratuur (1983) en de Boekenwelp (1995, 2003 en 2004). Zijn werk werd vertaald in het Duits, Frans, Engels, Deens, Noors, Spaans en Estlands. In 2007 ontving hij het ereteken 'Ridder in de Kroonorde'.
Een aantal hoogtepunten uit zijn oeuvre zijn onder meer Pitjemoer (1979); de bewerkte hertalingen van klassiekers zoals Tijl Uilenspiegel (2008) en Reinaart de vos (2006); Woestepet (2002), een jeugdroman over oorlog en verzet en zijn bundel met bewerkte sprookjes En ze leefden nog lang en gelukkig (2004). Meermaals blikte hij terug op zijn jeugd en afkomst zoals in Het huis aan de Bargiekaai (2005) en het recente Het verhaal van mijn vader (2008).
Klik hier voor een volledig overzicht van het werk van Henri van Daele in de bib.
Een citaat: ‘Ik schrijf niet over wat is, maar over hoe het zou moeten zijn. Niet over wat bestaat, maar hoe ik het me voorstel. Al m’n leven lopen de twee door elkaar, wat zeer verwarrend is. Nu kan ik ze voor het eerst scheiden. De werkelijkheid moet onder ogen gezien worden. Maar al schrijvend kun je ongestraft dromen, verlangen, liegen. En niemand zegt dat je verandering van lucht nodig hebt, iedereen vindt het prachtig en grappig.’ (bron)
In dit korte videofragment stellen Henri Van Daele en Klaas Verplancke op de boekenbeurs van 2008 hun herwerking van Tijl Uilenspiegel en Reinaart de vos voor.