Openingszinnen
Geplaatst op donderdag 5 augustus 2010 om 16:14 door bibliotheekmedewerkerDe openingszin is misschien wel de allerbelangrijkste zin van een boek. Hij grijpt je aandacht (of niet) en bepaalt of jij, de lezer, meegaat in het verhaal. Voor schrijvers kan het 'niet vinden' van een gepaste openingszin al meteen de oorzaak zijn van een writersblock. John Irving beweert dat hij, voor elk van zijn romans tot nu toe, eerst de (toch ook niet onbelangrijke) slotzin op papier zette. Daarna schreef hij de boeken van achter naar voor. Eens een roman voltooid, was de openingszin nog slechts een formaliteit.
Als schoolvoorbeeld van een perfecte openingszin wordt vaak Lev Tolstoj geciteerd : 'Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen manier (Anna Karenina). Het is een zin die nieuwsgierig maakt, maar die ook al meteen troost biedt. Want ook wij zijn (soms) ongelukkig, en laat het nu precies dat zijn wat ons uniek maakt.
Wij plukken, vrij willekeurig, een aantal openingszinnen uit boeken, om ze aan uw oordeel te onderwerpen. Bepaal zelf of er iets tussen zit dat u naar meer doet verlangen.
De eerste keer dat Jean-Claude Pelletier iets las van Benno von Archimboldi was met Kerstmis 1980 in Parijs, waar hij, hij was toen negentien, een universitaire studie Duitse letterkunde volgde.
2666 / Roberto Bolaño
Ik weet niet precies waar ik zal beginnen.
Grijze zielen / Philippe Claudel
Sinds ik oud genoeg ben voor de liefde, droom ik ervan een vrouw het hof te maken zonder ooit te zwichten voor de lokroep van mijn zinnen.
Fanfan / Alexandre Jardin
En dit is het relaas van een beroerte, vernietigend als een inwendige blikseminslag, en van de tergende aftakeling die zich daarna twee jaar lang voltrok aan een vijfvoudig moederdier en amateuractrice eersteklas.
Sprakeloos / Tom Lanoye
Noem me Ismaël.
Moby Dick / Herman Melville
Toen de telefoon ging, stond ik in de keuken voor een pan spaghetti, lekker meefluitend met de ouverture van Rossini's Diefachtige ekster, wat volgens mij de ideale muziek is om spaghetti bij te koken.
De opwindvogelkronieken / Haruki Murakami
Op de dag dat Inni Wintrop zelfmoord pleegde stonden de aandelen Philips 149.60.
Rituelen / Cees Nooteboom
Als schoolvoorbeeld van een perfecte openingszin wordt vaak Lev Tolstoj geciteerd : 'Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen manier (Anna Karenina). Het is een zin die nieuwsgierig maakt, maar die ook al meteen troost biedt. Want ook wij zijn (soms) ongelukkig, en laat het nu precies dat zijn wat ons uniek maakt.
Wij plukken, vrij willekeurig, een aantal openingszinnen uit boeken, om ze aan uw oordeel te onderwerpen. Bepaal zelf of er iets tussen zit dat u naar meer doet verlangen.
De eerste keer dat Jean-Claude Pelletier iets las van Benno von Archimboldi was met Kerstmis 1980 in Parijs, waar hij, hij was toen negentien, een universitaire studie Duitse letterkunde volgde.
2666 / Roberto Bolaño
Ik weet niet precies waar ik zal beginnen.
Grijze zielen / Philippe Claudel
Sinds ik oud genoeg ben voor de liefde, droom ik ervan een vrouw het hof te maken zonder ooit te zwichten voor de lokroep van mijn zinnen.
Fanfan / Alexandre Jardin
En dit is het relaas van een beroerte, vernietigend als een inwendige blikseminslag, en van de tergende aftakeling die zich daarna twee jaar lang voltrok aan een vijfvoudig moederdier en amateuractrice eersteklas.
Sprakeloos / Tom Lanoye
Noem me Ismaël.
Moby Dick / Herman Melville
Toen de telefoon ging, stond ik in de keuken voor een pan spaghetti, lekker meefluitend met de ouverture van Rossini's Diefachtige ekster, wat volgens mij de ideale muziek is om spaghetti bij te koken.
De opwindvogelkronieken / Haruki Murakami
Op de dag dat Inni Wintrop zelfmoord pleegde stonden de aandelen Philips 149.60.
Rituelen / Cees Nooteboom
Frans geven leek me de meest efficiënte manier om Japans te leren.
De verloofde van Sado / Amélie Nothomb
Ik ben een dode nu, een lijk, ik lig op de bodem van een put.
Ik heet Karmozijn / Orhan Pamuk
Toen de zon door zijn raam naar binnen scheen werd de olifant wakker.
Het wezen van de olifant / Toon Tellegen
Ik ben een dode nu, een lijk, ik lig op de bodem van een put.
Ik heet Karmozijn / Orhan Pamuk
Toen de zon door zijn raam naar binnen scheen werd de olifant wakker.
Het wezen van de olifant / Toon Tellegen