Leeskring Wichelen leest ...

'Gij waart wel verschoten zeker, daarstraks, toen ge mijn kamer binnenkwaamt en mij daar zo op mijn bed zaagt liggen'

'Maar precies ook of ge nog meer verschoot van mijn taal dan van mijn dood.'

'Zo abnormaal is het toch niet dat ge me nog hoorde voortpraten. Ik was toch uw moeder zeker! Ge hebt me toch van kleinsaf aan zo bezig gehoord! Zo abnormaal is dat dan nu toch ook weer niet.'


In 'Wit is altijd schoon' horen we een dode moeder een gesprek voeren met haar zoon, maar we horen alleen de moeder. Wat de zoon terugzegt (of denkt) wordt in het boek met witregels weergegeven. Toch slaagt Leo Pleysier er in om tussen de regels door ook de gecompliceerde gevoelens van de zoon te verbeelden.

De leeskring bespreekt dit boek op dinsdag 9 november 2010. Samenkomst om 20.00 uur in de Bibliotheek - Dorp 1 te Schellebelle. Wie wil meelezen en de bespreking wil bijwonen kan GRATIS een exemplaar van het boek afhalen in één van de drie bibliotheekvestigingen. Iedereen is welkom!







|

0 reacties: