Boekentip
Geplaatst op zaterdag 8 augustus 2009 om 12:12 door T. Horvàth
"Het zijn argwanende, eenzame getallen en daarom vond Mattia ze prachtig. Soms dacht hij dat ze per ongeluk in die rij waren terechtgekomen, dat ze erin vastzaten als pareltjes in een parelsnoer. Maar op andere momenten vermoedde hij dat ook zij misschien net zo hadden willen zijn als de andere, gewone getallen, maar dat ze daar om de een of andere reden niet toe in staat waren."
Mattia, een wiskundig genie, en een personage uit De eenzaamheid van priemgetallen, filosofeert over, je raadt het nooit, priemgetallen. Deze getallen vormen in het boek een metafoor voor de existentiële positie van de twee hoofdpersonages, Mattia en Alice, beiden ongeschikt voor het leven.
In het boek volgen we hen als kind, als puber en als volwassene. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar ze slagen er niet in om echt in contact met elkaar te komen. Ze lijken allebei niet in staat om de realiteit te aanvaarden zoals ze is.
Paolo Giordano (1982), van opleiding fysicus, heeft met zijn debuut hoge ogen gegooid. Door de literaire kritiek is hij binnengehaald als het grootste talent in jaren. Als jongste Italiaanse schrijver ooit heeft hij in 2008 de Premia Strega, de meest prestigieuze literaire prijs in Italië, binnengerijfd. In 2009 starten bovendien de filmopnames onder leiding van regisseur Saverio Costanzo.
